Cusco & Machu Picchu - Peru

Cusco

Dit is die toeriste mekka van Peru, maar ten spyte van die toeriste is dit ´n baie "charming" dorp. Cusco was die hoofstad van die Inka ryk voor die Spanjaarde dit ingeneem het. Daar is baie Inka ruïnes in en om die stad wat getuig van ´n ryk Inka geskiendenis.

Ons het eendag saam met ´n agentskap van Cusco af gaan "raft". Die stroomversnellings was nou nie die van die Zambezi nie, maar dit was ´n lekker uitstappie, net ongelooflik koud. Het nie foto´s hiervan nie.

Cusco is the tourist mecca of Peru, it was the capital of the Inca empire before Spanish conquest. There are numerous Inca ruines around the city portraying the rich Inca heritage.

Meeste Inka geboue is vernietig deur die Spanjaarde, maar sommige plekke het die Spanjaarde bo-op die ou Inka mure gebou.
Most Inca buildings were destroyed by the Spanish, however some places the Spanish built on the old Inca walls.

Cusco strate kan jou nogal uit asem laat teen 3400m.

Cusco streets leaves you breathless at 3400m.

Peruviaan met haar Llamas

Peruvian with her Llamas

Hier gebruik mense nie lemmetjies draad om hulle eiendom te beveilig nie, maar kaktusse word op die muur geplant.

Barbwire is not used to protect one´s propery, they rather plant cactus on the walls.

Ollantaytambo

Omdat dit baie duur is om direk van Cusco met die trein Aguas Calientes (waarvandaan jy Machu Picchu besoek) toe te ry, het ons met ´n bus na Ollantaytambo gery waar ons ´n goedkoper trein kon kry. Ons het paar ure daar deurgebring en die Inka ruïnes in die omgewing besoek. Ons het ons verwonder aan die reuse granietblokke wat die Inkas uitgekap het en besef Machu Picchu gaan iets besonders wees.

As the direct train from Cusco to Aguas Calientes (from where Machu Picchu is reached) is very expensive, we took a bus to Ollantaytambo and a cheaper train from there. We had a few hours there and went to the local Inca ruines. We were amazed by the huge granite blocks used by the Incas.

Wie weet hoe die Inka´s hierdie granietblokke beweeg het, daar is sommiges wat meen dat hulle die krag van "levitation" gebruik het.

Who knows how the Incas moved these blocks of granite, some say it was by using the power of levitation.

Spasies word in die mure ingebou vir stoorplek.

Spaces were built in the walls for storage.

Machu Picchu

Ons het 04:00 in Aguas Calientes begin stap aan die 3.5km na die argeologiese perseel. Meeste van die pad is trappies, saam met die klim van Wayna Picchu en die pad terug het ons uitgewerk moes ons ongeveer 7000 trappe geklim het die dag.

Machu Picchu is gebou op ´n plato tussen twee groot pieke en omring deur valleie, dus baie moeilik om te bereik. Dit is die rede dat die stad eers in 1911 deur westerse argeoloë ontdek is, let wel daar het drie plaaslike families gebly toe dit "ontdek" was. Behalwe dat die ligging baie strategies is, is dit ook in ´n posisie naby aan hulle gode, die son en die maan. Daar is verskeie tekens dat die inwoners die stad verlaat het voor dat dit voltooi was, daar is twee teorieë hieroor. Sommiges meen ´n epidemie het onder die inwoners uitgebreek, terwyl ander vermoed dat die nuus van die Spanjaarde wat besig was om die Inka ryk uit te roei hulle bereik het en hulle die Amazone ingevlug het.

Die Inka bouvernuf is prysenswaardig, dit is ongelooflik met watter presisie hulle stene uitgekap en gepak het, geen sement is gebruik nie. Dit moes ongelooflike harde werk gewees het om die stad te bou. Ons vertel verder aan die hand van foto´s.

We started the climb to Machu Picchu from Aguas Calientes at 04:00, most of the way is steps. Together with climbing Wayna Picchu we calculated that we climbed about 7000 steps on the day.

Machu Picchu is located very strategicaly on a plateau surrounded by mountains and valleys, this the reason for it only being discovered in 1911, keep in mind there were three local families that lived there at the time it was "discovered".

The Inca craftmanship is astounding, it is amazing to see with what precision rocks were shaped and stacked (no cement used). See photo´s below.


Die alombekende poskaart uitsig oor Machu Picchu (Ou berg) met Wayna Pichu (Jong Berg) in die agtergrond. Op die 2e foto kan jy mooi die regaf kranse sien wat Machu Picchu omring.

The well-known postcard view of Machu Picchu (Old Mountain) with Wayna Picchu (Young Mountain) in the background. The high cliffs surrounding Machu Picchu are well displayed on the second photo.

Ons bo-op Wayna Picchu

On top of Wayna Picchu.

Die trappies na Wayna Picchu. Die Inkas het nie hoogtevrees geken nie.

The steps up to Wayna Picchu. The Incas did not know the fear of hights.

Daar is soveel hoekies, draaitjies en venstertjies, enige fotograaf se droom. Hier is paar van ons "snappies".

There are so many nooks and crannies, any photographers dream, here are some of our "snappies".

Die uitsig op Machu Picchu van Wayna Picchu af, let op na die ligging dit sou byna onmoontlik gewees het om die stad in te neem.

The view on Machu Picchu from Wayna Picchu, note the setting it would be almost impossible to invade the city.

Pisac

Ons het ook die ruïnes naby Pisac gaan besoek. Dit is ´n minder bekende perseel as Machu Picchu, maar ook baie interessant. Hier moes hulle baie intensief geboer het as jy kyk na die rye en rye terasse.

We also visited the ruines near Pisac. This site is less known than Machu Picchu, but also very interesting. Here they must have farmed intensively as there are rows and rows of terraces.

Amazone - Peru

Ons het 4 dae en 3 nagte in die Refugio Amazonas Lodge gebly, twee en 'n half ure per boot van Puerto Maldonado af. Dit was lekker om die eerste keer sedert Brazil ordentlik warm te kry.

Refugio Amazonas is 'n pragtige lodge, by verre die mees luukse verblyf wat ons tot dusver gehad het. Die kamers het net drie mure en ipv deure is net linne gordyne voor die ingang gehang. Dus voel mens die bos is altyd naby. Behalwe vir die akkomodasie was die kos ongelooflik!

We spent 4 days and 3 nights in a beautiful lodge in the Amazon, the most luxurious accomodation we had so far on our trip, eventhough the rooms only had 3 walls.

Ons kamer/ Our room

"Chilling"

Die plantegroei is alles en meer wat mens verwag. Kort-kort loop jy plante raak wat in Suid Afrikaanse tuine groei, want baie van ons tuinplante is van Suid-Amerika ingevoer, hier in die Amazone is alles net baie groter en groei meer welig.

Gert by ´n Wurgvy / Gert with a Strangler Fig

Ook die voëllewe is nimmereindig en hul vere van alle kleure. Ons het pragtige voëls gesien, onder andere ´n paar soorte Macaws (die groot seerower pappegaaie). Dit is ´n belewenis om hulle te sien in die vrye natuur, veral in vlug. Ons weet nie wat mense besiel het om die voëls in koutjies op te sluit nie. Weens die ruig plantegroei het ons nie veel dierelewe gesien nie, wel ´n paar soorte apies en ook Capibaras, die grootste knaagdier in die wêreld.

The bird life is spectacular. It is an experience to see the big Macaws in full flight in their natural habitat. Due to the dense vegetation, we saw very few mammels, only a few species of apes and the Capibara, the biggest rodent on earth.

Macaw mbv verkyker / Macaw through binoculars

In die area waar ons was groei daar baie Brazilneutbome. Brazilneute of Castanas (Spaans) word nie verbou nie, aangesien mense nie die bome aan die groei kan kry nie. Alle Brazilneute word in die natuur opgetel. Dit groei nie aan die bome in die doppe wat mens ken nie. Die bome dra groot "coco´s", amper soos klapperneute sonder die hare. As dit oopgekap word is daar ongeveer 20 Brazilneute soos ons dit ken in. Die brazilneute is heerlik vars, ons het bitter baie daarvan geëet.

Around the lodge are a lot of Brazil nut trees. They cannot be cultivated and all the trees occur naturally in the forest.

Brazilneut coca´s / Brazil nut cocas

Wat my altyd sal bybly is die geluide en reuke van die Amazone, dit is nooit stil nie, maar ook raas dit nooit nie.

Die Bosvloer / The forest floor

Die bosdak / The forest canopy.

Hier het ons Piranhas probeer vang, net die gids het een gekry.

Here we tried to catch some Piranhas, only the guide succeeded.

Piranhas is heelwat kleiner as wat ek gedink het, een sal jou darem nie kan dood maak nie, maar jy het probleme as ´n skool op jou afkom.

Piranhas are much smaller than I anticipated, one won´t kill you, but beware if a school finds you.

Gert in aksie saam met die "locals", hier in die bos is die mense ook sokkermal.

Gert in action with the locals, even in the forest the people are crazy about soccer.

Cordilleras Blanca - Peru

Lima

Van Santiago af het ons Lima toe gevlieg. Met eerste oogopslag is die opinies van vorige besoekers met wie ons al gesels het bevestig en het ons besluit om so gou as moontlik aan te beweeg. Ons het rondom middagete geland, maar die vroegste bus Huaraz toe waarop ons plek kon kry het eers die aand 21:30 vertrek. Dus moes ons ´n halwe dag verwyl in hierdie grou stad waar die son nooit skyn nie (letterlik).


Die verkeer in Lima is mal. Tussen die lughawe en busstasie het ons seker ´n half dosyn noue ontkominge gehad, elke keer het ons drywer maar net gelag, gesug: "Lima traffic" en getoet. Almal toet die heeltyd, maar dit is ´n Peru ding want ons het dieselfde gevind in Huaraz, die enigste verskil dat dit oorverdowend is in Lima aangesien hier duisende voertuie is.


Ons het bietjie rond gedwaal en toe ons onsself kon kry was ons op die Plaza de Armas tussen ´n skare mense met ietsie pers êrens, ´n rok, das, krale, strikkie ens. Tussen ons toerboek en ´n gesprek met ´n Spaanse Limaan (waarvan ons 1 uit 20 woorde verstaan het en elke 5 woorde geknik het) het ons geleer dat die verwagte optog een van verskeie "Our Lord of Miracles" feesvieringe gedurende Oktober is. Dit was duidelik dat al die perses iets te wagte was en omdat ons nog paar ure gehad het voor ons bus sou vertrek, het ons ook maar gewag. Na ons boude al deur gesit was op die sypaadjie het ´n koperblaasorkes aangekondig dat die aksie gaan begin. Teen ´n slakkepas ´n prosessie van kerklei ´n skildery van Christus in ´n dik goue raam om die plaza gedra vooruitgegaan deur vrouens wat wierook brand en treurige liedjies sing. Die skildery is die enigste item uit die Las Nazarenas kerk wat tydens ´n aardbewing in 1655 ongedeurd gebly het. Die Peruviane glo dat dit ´n wonderlik werk was en daarom word die optog jaarliks gehou. Dit is duidelik te siene op die draers se gepynigde gesigte dat die skildery byna ´n ton weeg. Dit is ´n baie emosionele toneel vir die toeskouers, baie is in trane.


Lima is a horrible city as many other travellers have warned us. What brightened the half day we had to spent here was a procession that is part of the "Our Lord of Mircales" festivities.


Die Christus skildery/The portrait of Christ




















Inca Kola is ´n Peruviane se trots, die slagspreuk op die advertensie sê: "the creativity identified to us", ironies genoeg word dit besit deur Coca Cola.
Inca Kola is the pride of Peruvians, the slogan below says: "the creativity identified to us", ironically it is owned by Coca Cola.



























Huaraz

Huaraz is die hoofdorp van die Cordilleras Blanca streek. Die dorp word omring deur die Andes. Ons het hierheen gekom om in die berge te stap en ons plan was om die bekende 4-dag Santa Cruz roete aan te pak. Ons het dit genoem aan ons hostel eienaar wat ons toe van ´n ander roete vertel het met baie minder toeriste, Jo´s trek, wat volgens hom baie mooier is en net ´n bietjie moeiliker. So het dit gekom dat Jo van Jo´s place ons oortuig het om Jo´s trek te gaan stap.

Die middag van ons aankoms het ons in die dorp gaan rond stap en is begroet met ´n kleurvolle dansende fiesta. Ons was baie beindruk met die jong mense se energieke passies teen ´n hoogte waar ons hyg as ons 5 trappe geklim het.

´n Ander ding wat opvallend was in Huaraz is dat hulle gedurig klappers skiet, elke dag van die week enige tyd van die dag of nag. Niemand met wie ons gesels het weet juis hoekom nie.

Huaraz omring deur die berg/Huaraz surrounded by the mountains

Siesta

Die kleurvolle fiesta/The colourful fiesta

Laguna 69

Om te help aklimatiseer voor ons 3 dag "trek" het ons eers ´n dagstap gedoen. Jo het die dagstap aanbeveel (ons toerboek het die keuse bevestig, daar word wel geen melding gemaak van Jo´s trek nie) . Die laaste kilometer of wat het ons harde klippe gekou en moes elke 20m stop om ordentlik asem te skep, want die lug is bitter dun. Op 4750m is ons beloon met ´n pragtige blou meer omring deur gletsers en sneeubedekte berge.

To acclimatise we first did a one day trek to the beautiful Laguna 69, before taking on the 3 day trek.

Jo´s trek

Gewapen met ´n kontoerkaart wat Jo vir ons gegee het en notas vir die roete, het ons ons sakke gepak en vertrek. Die roete behels basies dat jy op dag een in ´n vallei opstap en dag twee ´n pas (5100m) oorsteek om dag drie in ´n ander vallei terug te stap.

Die valleie is pragtig, daar is orals waterstrome en die berge toring bo jou uit. Die eerste dag het ons baie gemaklik gestap en het net die laaste kwart van die pad swaar begin kry toe ons begin styg het. Lekker moeg het ons tent opgeslaan langs ´n waterstroompie en het net betyds ingetrek voor dit begin reën het. Ek moet erken ek was nogal beindruk met die tentjie wat ek op E-bay gekoop het vir ´n "Tenner".

The route entails walking up one valley on day one, crossing the pass on day two to walk back down another valley on day three.

Day one was rather easy apart from the last bit when we started to rise. Tired we pitched our tent just in time to avoid the rain.

Ons het opgestaan in sonskyn en was baie opgewonde om die pas oor te steek. Alles het goed gegaan, weereens net kortasem. Na ´n uur en bietjie se klim het ons blertsies sneeu gekry en baie opgwonde foto´s geneem, min het ons geweet dat kort daarna ons in kniediep sneeu sou stap terwyl dit ook sommer begin sneeu, het want die bloue lug van die oggend het verdwyn. Soos dikwels die geval met hoë berge is die bo-kant bedek met los rotse, wat nie normaalweg ´n probleem is nie, maar wat ons stap moeilik gemaak het, was die dik sneeu wat keer dat jy kan sien waar klippe is en of dit los is. Wat die gedeelte verder ongemaklik gemaak het, is dat ons nie ordentlike stapskoene het nie, maar Solomon Aquarius skoene, wat basies tekkies gekruis met plakkies is: dus glad nie warm nie. Met die nuwe uitdagings was die min lug vergete. Ons het baie stadig gevorder, maar is bly om te kan sê ons het veilig bo gekom en weer veilig af in die ander vallei, want met die af-slag het die sneeu swaarder begin val, wat dit moeilik gemaak het om die pad te vind en dit was baie glad. Na ´n "river crossing" in die vallei het ons ´n lekker plekkie gevind en verlig na die dag se avonture ons tentjie opgeslaan. Ons het toe verstaan waarom daar min toeriste op die roete is, om die waarheid te sê ons het geen ander mens teëgekom in die 3 dae nie. Hierdie was een van daardie ervaringe wat verhouding bou, ons het dit gemaak!

The second day started off bright and sunny but soon we where knee deep in snow with our Solomon Aquarius sandals, struggling to see the boulders we had to cross to reach the top of the pass. We were greatful that in the end we crossed safely and could pitch our tent after a day packed with adventure.

Dag drie was selfs ´n mooier oggend as die vorige ten spyte daarvan dat ons tentjie gevries was, maar die keer het die mooi weer ons uit die vallei gesien. Dit was ´n rustige stap en teen 15:00 het ons The Way Inn Lodge bereik. Ons het onsself ´n bier daar belowe en na twee slukke besluit om daar te oornag. Dit is ´n pragtige plek, weggesteek in die berge, ideaal om net rustig te wees. Ons het die heerlikste ete van ons toer hier geniet en ´n baie interessante Deense paartjie ontmoet.

Day three was a beautiful day and stayed that way. It was an easy walk out of the valley and we spent the night at the Way Inn Lodge at the end of the trek.

Tydens ´n aardbewing in 1940 het ´n reuse gletser uit die berge los geskeur en in die meer aan die bo-punt van die vallei geval en die walle gebreek het. Dit het veroorsaak dat massas water en modder in die vallei afgespoel en Huaraz byna uitgewis het. Op die foto kan jy die gletser en die gat in die wal sien.

During an earthquake in 1940 a massive glacier broke from the mopuntain and fell into the lake at the top of the valley. This caused the walls of the lake to break and tons of mud and water rushed downed the valley and demolished most of Huaraz. On the photo below you can see the glacier and the hole in the wall.

Way Inn lodge

Die volgende dag was die plan om af te stap na ´n nabygeleë dorpie en daar ´n bussie te kry terug Huaraz toe, maar ons het dit so baie geniet om deur die dorpies en landbou aktiwiteite te drentel dat ons al die pad tot in Huaraz gestap het. Sondag was ons net rustig en bly om te kon kyk hoe die Bokke hulle weg oop speel na die finaal. Die aand het ons met ´n deurnag bus teruggekeer na Lima waarvandaan ons na Peurto Maldonado in die Amazone vlieg, van Deventers in die berge na Deventers in die bos.

The following day we walked back to Huaraz through villages and enjoyed watching the farming activities.

Die pad terug na Huaraz/The way back to Huaraz

´n Peruviaanse vrou, hulle kleredrag is soortgelyk aan die vrouens in Bolivia maar die hoede is anders.

A Peruvian woman, the dress is similar to the Bolivian women but the hats differ.

Coke stop

Woestyn tot Soutpanne - Chile & Bolivia

San Pedro de Atacama

´n Oase in die woestyn wat sy voortbestaan te dankie het aan toerisme, want behalwe vir die pragtige dorre landskap is hier en groei hier niks nie. Steeds het die stofstrate en klei geboue baie karakter en voel dit soos ´n verlore wêreld as mens daar ronddwaal.

An oasis in the dessert existing solely for tourism as apart from the beautiful barren landscape there is nothing there. Still the dirt streets and clay buildings have a lot of charm and it feels like you are in a lost world when wandering the streets.

Die kerkie in San Pedro de Atacama / The church in San Pedro de Atacama

Jeep Toer

Van San Pedro af het ons aangesluit by ´n Jeep toer deur die suide van Bolivia tot sover as die Uyuni soutpan, die grooste soutpan in die wêreld (10500 vierkant ´n km, sowat 10 biljoen ton sout).

San Pedro op 2400m is ´n uur se ry van die Bolivia grens op 4500m. Jou gestel kom in opstand om in so kort periode meer as 200m te styg, die res van die dag was ek olik, Gert se lyf het dit beter gevat maar steeds was hy nie 100% nie. Die eerste dag het ons die 450km na Uyunie in 9 ure afgelê met Roland, ons gids, aan die stuur. In die daaropvolgende 3 dae het die "scenic route" ons teruggeneem tot in San Pedro. Vir ´n dag lank het ons oor die soutpan gery, wit sover jy kan sien. Die laaste 2 dae het ons verby ongelooflike berge, mere (van verskeie kleure), volkane, geysers en baie niks gery. Sommige niks is mooier as ander niks. Elke nou en dan het ons op ´n dorpie afgekom wat op die oog af verlate was behalwe vir ´n verdwaalde Llama (korrekte uitspraak "Jama", ll=j in Spaans) of twee. Dit is ´n fotograaf se droom.

Saam in ons groep was vier Switserse meisies met wie ons goed bevriend geraak het, het blyplek vir ons volgende ski vakansie. Die hoogte het gewissel tussen 3500m en 5050m, die hoogste wat enige van ons al ooit was. Lede van ons geselskap het om die beurt siek geraak (behalwe Gert), gelukkig was my beurt na dag een verby. Die plaaslike raad vir hoogtesiekte is Coca blare, na ´n dag van siek wees heet een van die Switserse meisies haar tot ´n aftreksel van die blare gewend. Weet nie hoe sy dit in haar lyf gekry het nie want die reuk het my byna van voor af siek gemaak.

Hier is ´n paar van die 400 foto´s wat ons geneem het.

From San Pedro we joined a Jeep tour for 4 days driving through the south of Bolivia as far as the Uyuni salt flats. As die route took us as high as 5050m we experienced some altitude sickness, still it was worthwhile as the scenery was breathtaking. In our group were four Swiss girls that we befriended, have a place to stay for our next ski trip.

Here are some of the 400 pictures we took.

Op die Uyuni soutpan / The Uyuni salt flats

Laguna Blanco

Laguna Colorado, die pienk is alge/the pink is algae

Geysers

Kerkie in een van die dorpies waar ons aangedoen het

A church in one of the villages we visited

Boliviaanse vrouens op die Uyuni mark

Bolivian women on the market in Uyuni.

Llamas